sábado, 20 de febrero de 2010

O armamento da 1ª Guerra Mundial

O armamento da I Guerra Mundial foi moi variado, utilizáronse desde canóns a baionetas, lanzachamas, granadas, ametralladoras, pistolas, rifles...Imos falar un pouco delas. A baioneta inventouse en Baiona, Francia, no século XVII. Sen embargo, foi moi utilizada nos dous bandos , ainda que o seu uso foi máis de carácter psicolóxico que práctico. A baioneta é un coitelo que acompaña ós rifles, e se utiliza no combate de corpo a corpo. Os soldados eran adestrados para dirixir a baineta cara os puntos débiles do corpo do inimigo, por exemplo aágorxa, aos pectorais etc. Os diferentes exércitos foron introducindo novidades nesta mortífera arma; por exemplo, os alemáns crearon adaptadores especiais para os seus famosos rifles, os Gewehr 98; e os franceses introduciron unha folla en forma de agulla para os seus rifles Lebel.

O lanzachamas foi moi utilizado polo exército alemán na Gran Guerra. Había dous modelos, un grande e outro pequeno, desenvolvidos por Fielder. Ambos usaban aire presurizado e dióxido de carbono ou nitróxeno que lanzaba chamas, no caso do máis grande, de ata 18 metros de distancia. Os alemáns utilizaban esta arma para limpar as liñas inimigas antes do ataque. Os británicos estaban moi intrigados polas posibilidades desta arma, de feito construiron os seus propios modelos. As granadas foron consideradas moi práticas para as operacións de asedio. Os alemáns levaban a dianteira do desenvolvemento destas armas. Detonábanse de duas formas, por impacto ou por mecha. Existía tamén a granada cilíndrica, que se activaba golpeándoa contra unha parede para contralanzala contra o inimigo. A primeira granada británica foi a Mack I, con forma de maraca e cun mamgo unido a unha bola, que se activaba ao quitar un anel. Eran pouco populares entre os soldados, xa que ás veces, estoupaban prematuramente. Tamén existían as granadas de rifle, utilizadas polos alemáns, pero eran pouco seguras. A chamada granada Nº 5 foi a dominante do exército alemán, e que aínda hoxe sobrevive. As ametralladoras de todos os exércitos eran moi pesadas, podían disparar entre 400 e 600 proxectís por minuto, cifra que se doblou a finais da guerra. Quentábanse rapidamente, tendo que ser refrixeradas por aire ou auga. Atascábanse con frecuencia, especialmente en climas calorosos ou cando os soldados non tiñan demasiada experiencia.
José Gómez Pardellas

No hay comentarios:

Publicar un comentario